Διεθνής Αμνηστία

Η Διεθνής Αμνηστία ξεκίνησε τη δράση της το 1961. Η ιστορία δύο Πορτογάλων φοιτητών που καταδικάστηκαν σε εφτά χρόνια φυλάκιση επειδή έκαναν πρόποση στην ελευθερία, εξόργισε το βρετανό δικηγόρο Πίτερ Μπένενσον. Έτσι έγραψε το άρθρο «Οι ξεχασμένοι κρατούμενοι» στη βρετανική εφημερίδα «The Observer», απευθύνοντας έκκληση για μια διεθνή εκστρατεία. Με βάση την απλή του ιδέα, στήθηκε ένα δίκτυο αποτελούμενο από ανθρώπους που έγραφαν γράμματα, για να βομβαρδίσει τις κυβερνήσεις με εκκλήσεις υπέρ κρατουμένων που φυλακίστηκαν και υποβλήθηκαν σε κακομεταχείριση, κατά παράβαση της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Η ανταπόκριση ήταν θερμότατη, λες και τόσοι άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο περίμεναν ακριβώς ένα τέτοιο σινιάλο. Εφημερίδες σε περισσότερες από δώδεκα χώρες επανέλαβαν την έκκληση. Περισσότερα από χίλια γράμματα έφτασαν μέσα στο πρώτο εξάμηνο. Και οι ταχυδρομικοί σάκοι των ηγετών των κρατών του κόσμου άλλαξαν για πάντα. Εκατομμύρια επιστολές-εκκλήσεις έχουν σταλεί από τότε επιτυγχάνοντας την απελευθέρωση περισσότερων από 75.000 κρατουμένων συνείδησης σε ολόκληρο τον κόσμο.

Οι αρχές της ανεξαρτησίας και της αντικειμενικότητας εδραιώθηκαν από το ξεκίνημά της Διεθνούς Αμνηστίας και η έμφαση δόθηκε στη διεθνή προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στις παραβιάσεις τους σε κάθε σημείο του πλανήτη. Με τον καιρό, το φάσμα της δράσης της επεκτάθηκε και σε θύματα άλλων μορφών παραβιάσεων, όπως τα βασανιστήρια, οι «εξαφανίσεις» και η θανατική ποινή.

Σήμερα, η Διεθνής Αμνηστία αναλαμβάνει δράση για τον τερματισμό των σοβαρών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως η σωματική και ψυχική ακεραιότητα, η ελευθερία της έκφρασης και της συνείδησης, η ελευθερία από διακρίσεις. Η δράση της περιλαμβάνει ένα πολύ ευρύ φάσμα θεμάτων. Υπερασπίζονται τους κρατούμενους της συνείδησης, της βίας, αλλά και της φτώχειας. Αγωνίζονται για τον τερματισμό της βίας κατά των γυναικών, την κατάργηση της θανατικής ποινής, των βασανιστηρίων και του περιορισμού των ελευθεριών στο όνομα του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας.» Για την καταπολέμηση των διακρίσεων που υφίστανται οι πρόσφυγες, οι μετανάστες, οι μειονότητες, αλλά και οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Το 1977, Η Διεθνής Αμνηστία τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης «για τη συνεισφορά της στην εξασφάλιση της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και κατ’ επέκταση της ειρήνης στον κόσμο». Η Διεθνής Αμνηστία είναι, πλέον, η μεγαλύτερη εθελοντική οργάνωση που ασχολείται με τα ανθρώπινα δικαιώματα στον κόσμο αριθμώντας περισσότερα από 2 εκατομμύρια μέλη και υποστηρικτές σε περισσότερες από 150 χώρες.

Ελληνικό Τμήμα

Το ελληνικό τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας ιδρύθηκε το 1975. Έχει τη νομική μορφή Σωματείου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με την επωνυμία «Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Αμνηστίας.» Διοικείται από 9μελές εθελοντικό Διοικητικό Συμβούλιο, που εκλέγεται κάθε δύο χρόνια από τη Γενική Συνέλευση. Έχει 6.000 μέλη και υποστηρικτές και περισσότερους από 200 ενεργούς εθελοντές, που δραστηριοποιούνται είτε μέσω τοπικών και νεανικών ομάδων δράσης, είτε υποστηρίζοντας συγκεκριμένες δράσεις της οργάνωσης. Το γραφείο του ελληνικού τμήματος, το οποίο βρίσκεται στην Αθήνα, έχει την ευθύνη υλοποίησης του Επιχειρησιακού Σχεδίου και στελεχώνεται από επαγγελματικό προσωπικό και εθελοντές.